...og koma svo...

Æðislegt hjá þér Guðjón.

Rífðu upp þessa djöfla. Svona á að gera þetta.

Lærisveinar Guðjóns úr botnsætinu

Æ, hvað ég er feginn

Mikið get ég nú glaðst í allri þessarri ólundartíð, sem nú geysar á vesturlöndum, yfir svona "glaðlegri" frétt.

Börn, fullorðnir og gamalmenni geta nú farið að leika sér á skautunum sínum í Dubai og allir græða. Vesturlönd verða að framleiða skauta, sem þau láta gera í austur-asíu, það verður til vinna þar, það verða til peningar á vesturlöndum og almenningur í Sameinuðu Arabísku furstadæmunum kemst á skauta og hinn seinþreytti almenningur á vesturlöndum borgar svo brúsann í formi ótrúlegs olíuverðs.

Auðvitað er þessi uppbygging vetraríþrótta í Dubai álíka skynsamleg, eins og ef við hefðum farið að byggja yfir Nauthólsvík og setja upp sterk sólarljós, svo við getum verið "á ströndinni" allt árið og látið sparifjáreigendur á Bretlandi borga fyrir með innlánum sínum.

Nei, þurfum við ekki öll að koma svolítið til raunveruleikans, hvort sem við búum á Íslandi eða Dubai.

Maður spyr sig.

Skautahöll í eyðimörkinni

Makalaus yfirlýsing

Alveg er það með ólíkindum að Haraldur Johannessen skuli nú vera að senda frá sér yfirlýsingu um málefni Jóhanns R. Benediktssonar, fráfarandi lögreglustjóra á Suðurnesjum.
Í ljós hefur komið að þetta mál snýst allt um það hvort menn eru sammála Birni Bjarnasyni eða ekki. Jóhann hefur ekki verið sammála vinnubrögðum Björns og hans manna úr dómsmálaráðuneytinu og fær að gjalda fyrir það. Í umræðunni hefur verið bent á það að á sama tíma hafi verið "hlaðið undir" umbætti Haraldar Johannessen, eins og Atli Gíslason, þingmaður orðaði svo skemmtilega í vikunni sem leið, enda séu um að ræða löng og persónuleg vinasamskipti milli Björns og Haraldar, allt frá því að Haraldur var ungabarn.
Í ljósi þessarra tengsla hefði ég talið heppilegra að Haraldur þegði, á meðan orðahríðin gengi yfir.

Stóryrði og hrakspár Jóhanns „óvenjulegar“

Gott hjá þér Björk

Það er alveg makalaust hvað rasísk sjónarmið þrífast vel hérna á íslandi. Sjónarmið og skoðanir Magnúsar Þórs Hafsteinssonar, formanni félagsmálaráðs á Akranesi, þess efnis að ekki sé rétt að taka á móti flóttafólki þangað lýsa þessum sjónarmiðum vel. Vitaskuld er það alveg glórulaust að ætla sér að senda þetta flóttafólk í bæjarfélag þar sem formaður félagsmálaráðs er á móti komu þeirra. Nóg hefur þetta fólk nú mátt þola.

Sóminn í þessu máli liggur hjá fulltrúum Samfylkingarinnar, Vinstri grænna og Framsóknarflokks í Velferðarráði Reykjavíkurborgar að vilja beita sér fyrir því að betur verði tekið á móti þessu þjakaða fólki í Reykjavík, en Akranesi. Skömmin liggur á hinn bóginn hjá formanni félagsmálaráðs Akraness.

Gott hjá þér Björk Vilhelmsdóttir.

Flóttafólk verði boðið velkomið til Reykjavíkur

Hvenær drepur maður mann

Þetta var ljóta fréttin um það að 28 ára konu hefði verið nauðgað í viðurvist fjölda vegfarenda á götu í Roskilde í morgun. Og fólk hneykslast. Er þessum nauðgurum ekkert heilagt? Geta þeir ekki lengur nauðgað í myrkri í húsasundum og inni á heimilum? Þarf venjulegt fólk á leið út á stoppistöð að þurfa að verða vitni að svona löguðu?

Svörin við þessum spurningum kunna að þykja augljós hjá öllu fólki með eðlilega siðferðiskennd. En er málið svona einfalt? Og ef svo er, af hverju brugðust þá vegfarendurnir ekki ákveðnar við því sem þeir urðu vitni að? NEI, ekkert er svona einfalt, jafnvel þótt það virðist svo vera við fyrstu sýn. Ég get að vísu lofað ykkur því að ég hefði brugðist snöggt við og ekki hikað við að ráðast á nauðgarann til að hjálpa aumingja konunni, en væri einhver skynsemi í því?

Vont fólk á líka réttarstöðu. Josef Fritzi í Austurríki á líka einhverja réttarstöðu (að vísu afar dapra) í sínum málum, allir eiga einhvern rétt, hvort sem þeir eru góðir eða vondir. Og þá komum við að aðal spurningunni: Af hverju brugðust ekki vegfarendur ókvæða við og réðust á nauðgarann? Ja, hið augljósa er, að það stendur jú hver næstur sjálfum sér, en á hitt ber einnig að líta, að fólk er að skaffa sér stöðu "geranda" með afskiptum af svona máli. Allt í einu er það ekki nauðgarinn sem hugsanleg réttarhöld kynnu að snúast um, heldur sá sem kom með offorsi og réðst á nauðgarann, sem mun vitaskuld fullyrða að hafi bara verið að gera konunni greiða. Þetta er vandinn í hnotskurn.

Réttarsalir og sú vinna sem þar fer fram snýst nú æ oftar í hinum ýmsu málum, bæði stórum og smáum, ekki efnislega um það sem kært var út af, heldur tekst snjöllum lögmönnum hvað eftir annað að snúa svo rækilega út úr málunum til hagsbóta fyrir sína skjólstæðinga, að enginn man að lokum um hvað málið átti að snúast.

Enginn venjulegur vegfarandi á leið í strætó að morgni dags vill lenda í réttarsal og þurfa að svara fyrir það að hafa ráðist á "saklausan" mann sem segist hafa verið að gera vinkonu sinni greiða.

Hejdå allihopa.

Nauðgað á götu í Danmörku

Amstatten komið á kortið

Maður er nefndur Josef Fritzi. Hann býr í Amstatten í Austurríki. Hann er líklega einn sá bilaðasti maður sem sögur fara af. Fjölmiðlar hafa verið duglegir að undanförnu að birta öll smáatriði í þeirri sorgarsögu sem Josef þessi réttilega er ábyrgur fyrir gagnvart fjölskyldu sinni og sjálfsagt eru ekki öll kurl komin til grafar enn í þeirri ljótu sögu.

Amstatten er alveg týpískur austurískur bær sem liggur u.þ.b. miðja vegu milli Salzburg og höfuðborgarinnar Vínar í norðaustanverðu landinu. Ég var að velta fyrir mér þeirri hugmynd hvort bæjaryfirvöld í Amstatten ættu ekki að notfæra sér þá miklu athygli sem Josef Fritzi hefur valdið staðnum og hvetja nú alla ferðamenn til að líta við og fá að skoða húsið hans Josefs. Fréttastöðvar hafa verið og eru mjög duglegar, eðli síns vegna, að gera öllum hrylling mjög góð skil. Þessu húsi hans Josefs og þessum bæ, Amstatten, hafa fréttamenn rætt um í þaula og raunar svo vel að mig hefur hálf langað að kíkja á bæinn og sjá þetta með eigin augum. Því allt er þetta markaðssetning, vissulega neikvæð, en frábær markaðssetning samt. Yfirvöld á staðnum ættu að taka gjald fyrir að gestir fengju að skoða húsið og þá sérstaklega kjallarann. Þar yrði vissulega að koma fyrir betri loftræstingu áðun en túristarnir fara að streyma að og einungis fáir fengu að fara inn í einu. Ágóðinn af túrismanum yrði síðan notaður til að styðja börn Josefs til náms eða annarra þeirra hluta sem þeim kynni að gagnast best.

Fordæmi eru fyrir því að harmleikir selji og er eitt best þekkta dæmið sennilega Auschwitz-búðirnar illræmdu í Póllandi, sem laða að ferðamenn frá öllum heimshornum enn þann dag í dag, sem vilja líta staðinn, þar sem hryllingurinn fór fram, eigin augum.

Nú hitti ég ekki svo mann í pottunum að þeir viti ekki hvaða bær Amstatten í Austurríki er.

Jarðhýsið skipulagt árið 1978

Hingað og ekki lengra

Hingað og ekki lengra. "Hagnaður hluthafa Kaupþings eftir skatta nam 18,7 milljörðum" á fyrstu þremur mánuðum ársins. "Vel viðunandi", segir Hreiðar Már Sigurðsson, forstjóri bankans. Í hvaða furðufuglaheimi lifir þessi maður? Við sem erum að berjast með okkar verðtryggðu lán og með háa vexti ofaná verðtrygginguna, við sem þurfum að lifa af venjulegum launatekjum og greiða bönkunum okurvextina, við skiljum ekkert í svona tölum. En við hljótum að spyrja sanngjarnra spurninga eins og, af hverju lækkar ekki kaupþing vextina og býr til samkeppni á bankamarkaðinn með því?
Það er einhvern veginn eins og það séu orðnar til tvær þjóðir á þessu landi. Venjulegt launafólk og annað fólk sem kemur þetta launafólk ekkert við. Annað fólk sem lifir alveg einangruðu lífi í tölum og spákaupmennsku og fylgist með "úrvalsvísitölunni". Fjölmiðlar reyna hvað þeir geta til að sinna þessum hópi, með fréttum af "markaðinum", fréttum sem eiga ekkert erindi til venjulegs launafólks, sem skilur hvort eð er ekki hvað verið er að tala um, frekar en þegar verið er að segja fréttir af golfmótum og þulurinn notar mállýsku golfarana.

En hvað er til ráða? Ég held að það sé augljóst að við þurfum erlenda banka inn á þennan litla markað og því fyrr, því betra. Þessir bankar okkar eru að drepa okkur með okurvöxtur sem nánast bara hæfa handrukkurum. Nú er nóg komið. Hingað og ekki lengra.

Hagnaður Kaupþings 18,7 milljarðar króna

"Gott ferðaveður"

Það er alveg með ólíkindum hvað hjólhýsaeigendur eru, að því er virðist, sæknir í að fara út að aka með hjólhýsin sín þegar fer að hvessa. Þetta er að gerast oft á ári hérna og það eru einhvern veginn alltaf sömu staðirnir sem eru að mælast með mesta vindhraðann. Einna verstir þeirra eru Kjalarnes og Hafnarfjall. Og þegar vindhraðinn er farinn að mælast yfir 30 m/sek í hviðum, er eins og hinir ýmsu hjólhýsaeigendur fari að spá í hvort ekki væri best að skreppa aðeins út úr borginni og kíkja á landsbyggðina. Þetta er alveg ótrúlegt. Af hverju getur þetta fólk ekki lært af reynslunni? Maður spyr sig. Ef hviðurnar eru 30 til 40 m/sek á Kjalarnesi, þolir hjólhýsið það ekki og allir aðrir vegfarendur eru í stórhættu við að mæta þessu hjólhýsafólki.
Læriði nú af reynslunni og steinhættið þessu.

Hjólhýsi splundraðist á ferð